Wij mensen kunnen tegenwoordig amper onze weg vinden als we het zonder GPS moeten doen, maar een heleboel andere dieren hebben daar geen enkele moeite mee. 
Neem monarchvlinders bijvoorbeeld, die leggen elk jaar met miljoenen tegelijk meer dan 4000 kilometer af van Noord-Amerika naar Mexico om daar te overwinteren, waarbij ze gebruik maken van het aardmagnetisch veld om hun richting te bepalen. Ook de rode zalm legt gigantische afstanden af, vanuit de open zee, duizenden kilometers tegen de stroom van rivieren in, om vaak maar een paar meter van waar de vis geboren is uit te komen.  
Waar onderzoekers verbaasd over waren is dat veel dieren die magnetische signalen gebruiken om te navigeren, zelfs als die signalen verstoord zijn nog hun weg lijken te vinden. Hoe doen ze dat? Vertrouwen ze op andere zintuigen? Zoals zicht en reuk? Of is het misschien nog iets anders, dachten onderzoekers van Duke University.  
Met behulp van een migratie-computermodel, waarin ze meerdere mogelijkheden uitprobeerden, zagen ze dat de meest succesvolle dieren bij falende magnetische signalen, de dieren waren die in een groep reisden. Ze zagen ook dat als het aantal dieren in die groep terugliep, het steeds moeilijker werd om de eindbestemming te halen. Bij een populatiekrimp van 50 procent bijvoorbeeld, haalden 37 procent minder dieren het.  
Een dergelijke populatiekrimp is ontzettend actueel. Dit werd bij verschillende diersoorten – waaronder de monarchvlinder en rode zalm - al gezien. Dat dit dus ook lijkt te beïnvloeden hoe goed individuen de weg vinden, moet volgens de onderzoekers niet vergeten worden binnen onderzoek naar het beschermen van de biodiversiteit.
Lees meer: Traveling With Friends Helps Even Mixed-Up Migrators Find Their Way.
See omnystudio.com/listener for privacy information.